ซึ่งการพัฒนาคนนี้จะเกิดขึ้นก็ต่อเมื่อองค์กรรับคนๆ นั้นเข้าไปเป็นพนักงานแล้ว ผมจึงเห็นว่าหากองค์กรต้องการจะได้คนแบบไหนทำไมไม่หาทางให้ได้มาซึ่งบุคลากรที่ตรงกับความสามารถขององค์กรเสียตั้งแต่แรก เพราะหากเราได้คนมาตรงตามกับที่ต้องการตั้งแต่แรกแล้วเราก็แทบจะไม่ต้องเสียเวลาในการพัฒนาพนักงานผู้นั้นอีกนาน ประเด็นปัญหาของการได้มาซึ่งบุคลากรที่ไม่ตรงกับความต้องการขององค์กรก็คือ 1. เป็นเพราะองค์กรไม่มีความชัดเจนในตำแหน่งงานที่กำลังสรรหา มีองค์กรหลายองค์กรไม่รู้ว่าตำแหน่งงานว่างที่กำลังค้นหาผู้สมัครอยู่นั้นจะต้องมีความรู้ ความสามารถ และทัศนคติอย่างไร โดยเฉพาะอย่างยิ่งตำแหน่งที่สำคัญๆ เพราะผู้รับสมัครงานมักจะได้รับโจทก์มาเพียงสั้นๆ ว่า "คุณลองไปหาคนที่มีประสบการณ์ด้านงายขายมาไม่ต่ำกว่า 10 ปี ใช้ภาษาอังกฤษได้ดี Present เก่ง และเคยคุมลูกน้องไม่ต่ำกว่า 10 คน" คราวนี้พอ Recruiter ไปหาคนมาก็มีความไม่ชัดเจนในการไปค้นหาผู้สมัคร
ผู้สมัครจะต้องจบทางด้านการตลาดมาหรือเปล่า
ผู้สมัครจะต้องดูแลเฉพาะการขายในกรุงเทพ หรือต้องออกไปต่างจังหวัดด้วย
ผู้สมัครจะต้องมีความรู้เกี่ยวกับช่องทางการจัดจำหน่ายแบบใดเป็นพิเศษหรือไม่
ฯลฯ
เมื่อผู้รับสมัครไม่รู้คุณสมบัติที่แท้จริงของตำแหน่งงานว่างก็ย่อมทำให้การได้มาซึ่งบุคลากรที่มีความสามารถตรงกับที่องค์กรต้องการทำได้ยากยิ่งขึ้น
2. เป็นเพราะหาคนที่ตรงกับที่ต้องการไม่ได้ สาเหตุนี้เป็นเพราะงานด้านการสรรหาและคัดเลือกมักจะไม่ใช่งานที่เกิดขึ้นประจำ และไม่ใช่งานที่จะต้องใช้คนจำนวนมากๆ ดังนั้นการที่จะมีโอกาสในการไปเสาะหาคนที่ตรงตามความต้องการอย่างแท้จริงทำได้ยากขึ้นด้วย เวลาที่สรรหาและคัดเลือกผู้สมัครจึงจำเป็นต้องทำอย่างรวดเร็ว จึงมักจะได้คนไม่ตรงกับความต้องการขององค์กร 3. เป็นเพราะไม่รู้แหล่งรวมของผู้มีความสามารถในตำแหน่งที่กำลังหาอยู่ ผู้รับสมัครงานในบริษัทต่างๆ ส่วนใหญ่ไม่คำนึงถึงเรื่องนี้ และไม่ให้ความสำคัญกับการรับสมัครและคัดเลือกบุคลากรเชิงรุกโดยการออกไปพบปะและค้นหาผู้สมัครที่ดีและตรงกับความต้องการ เช่น หากต้องการวิศวกรด้าน Mechatronic ก็ต้องไปเสาะหาจากงานแข่งขันหุ่นยนต์แห่งประเทศไทย หรืองานนิทรรศการที่เกี่ยวข้องกับเรื่องของหุ่นยนต์ทั้งหลาย เป็นต้น วันหลังจะมาพูดคุยกันต่อในหัวข้อนี้ วันนี้พอแค่นี้ก่อนครับ
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น